Cześć! Poznajdzie Asię Podgórską, która jest neurobiologiem i biochemikiem. Asia obecnie zajmuje się edukacją (jest wykładowczynią akademicką, edukatorką) i jak sama o sobie mówi: promuje szerokopojętą zajawkę do nauki. Jej psiak to Manu, czyli 1,5 roczny młodzian rasy Akita Inu 😊.

 

Przeczytajcie wywiad i sprawdźcie jaki wpływ na nasze zdrowie psychiczne ma posiadanie psa!

 

berty: Cześć Asia, powiedz nam proszę, czy Twoje życie zmieniło się od czasu, gdy Manu dołączył do rodziny? Jeśli tak, to w jakiej dziedzinie życia najbardziej odczuwasz tę zmianę?

Asia: Wszystko. Szczerze. Manu jest moim pierwszym psem, którego mam w "dorosłym życiu". Wcześniej jako dziecko miałam psa, ale zajmowali się nim moi rodzice. Odkąd pojawił się Manu nauczyłam się większej pokory, cierpliwości, obowiązkowości. To też wielki motywator do długich, popołudniowych spacerów po pracy nawet w sytuacji, gdy lenistwo woła mnie na kanapę no i nie liczy się już też tak bardzo ja/mnie/moje. Wiadomo, że posiadanie psa wiąże się też z pewnymi ograniczeniami (np. loty samolotem w niektóre miejsca). Kochamy podróże, dlatego właśnie postanowiliśmy sprawić sobie auto wyprawowe i odpowiednio je dostosować do stałego towarzystwa Manu. Często mówimy z Maćkiem (moim Mężem), że Manu jest jak człowiek, ponieważ rzeczywiście tworzy z nami nasz dom, zachowuje się tak bardzo podobnie do nas - dzieli entuzjazm, jest smutny gdy jesteśmy smutni, potrafi nawet wyczuć moment w którym zabieram się do siadania do medytacji (kładzie się wtedy obok mojej poduszki zawsze w ten sam sposób dotykając łapkami maty, uwielbiam to!!!).

 

berty:Czy uważasz, że posiadanie psa ma wpływ na nasze zdrowie psychiczne? Jeśli tak, to dlaczego?

Asia: Zdecydowanie tak. Przede wszystkim posiadanie psa, opieka nad żywą istotą (zwierzakiem) zwiększa w nas empatię, zmniejsza poziom hormonu stresu (kortyzolu) i wzmacnia wytwarzanie oksytocyny (hormonu związanego m.in. przywiązaniem). Z resztą myślę, że potwierdzi to każdy posiadacz psa czy kota - przytulanie się do zwierzaka, głaskanie, mizianie, zabawa z nim tak bardzo nas luzuje, pozwala choć na chwilę zapomnieć o codziennych stresorach. Mam też wrażenie, że posiadacze psów są często bardziej otwarci, rozmowni, przyjaźniej nastawieni do rzeczywistości i ludzi.

 

berty:Powiedz nam dlaczego akurat Akita, co urzekło Cię w tej rasie najbardziej?

Asia: Historia rasy (japońskie korzenie, psy związane z Samurajami), ich inteligencja, indywidualność a zarazem wielkie przywiązanie do człowieka (rasa pierwotna). Fakt, że na zaufanie Akit trzeba sobie zasłużyć, a opieka wiąże się z dużą konsekwencją i cierpliwością. No i również przepiękna buzia i aparycja, te cudne skośne oczy. Ostatnio przeczytałam też gdzieś bardzo ciekawą informację, że w Japonii Akita jest symbolem siły i pomyślności. Ceramiczne figurki akit ofiarowuje się chorym, życząc im szybkiego powrotu do zdrowia, a także młodym parom i noworodkom, by przyniosły im szczęście.

 

berty:Czy masz ulubioną historię związaną z Manu?

Asia: Tak, wydarzyła się ostatnio - nie jest wesoła, ale bardzo dla mnie znacząca. Byliśmy z Maćkiem niedawno na Islandii i niestety przydarzył nam się wypadek samochodowy. Manu podczas całego naszego pobytu został z naszymi przyjaciółmi w Łodzi. Marcin, który zajmował się nim powiedział, że w chwili (około tej samej godziny w której przydarzyła nam się ta niefortunna sytuacja) Manu wyszedł na balkon i zaczął piszczeć/wyć, był smutny. Dla mnie jest to absolutny dowód na to jak bardzo jesteśmy z nim połączeni. Kocham go przeogromnie i nie wyobrażam sobie już bez niego życia.

 

Dzięki!

 

Dajcie nam znać w komentarzach, jak Wam się podobał ten odcinek! 🐶